Primitivo już od kilku lat cieszy się w Polsce niesłabnącą popularnością. Powoli uczymy się pijać wytrawne wina, a ten pochodzący z Apulii szczep to idealny "pomost" by bezboleśnie przejść od półsłodyczy do wytrawności. Wina z niego robione zalewają nasz rynek, można przebierać w przeróżnych etykietach.
A przecież Apulia nie równa się li tylko primitivo. To region o wielowiekowej tradycji uprawy winnych krzewów i jest bardziej różnorodny, niż by przypuszczać na pierwszy rzut oka. Podobnie sytuacja ma się z wieloma innymi miejscami na winiarskiej mapie świata. Dlatego w ramach cyklu #WinnaWiedza postanowiłam stworzyć serię wpisów, w których przybliżać będę mniej znane, mniej oczywiste, ale zawsze ciekawe gatunki winorośli.
Susumaniello uważa się za rdzenną, endemiczną odmianę Apulii. Jest znana od dawien dawna, przede wszystkim w okolicach Brindisi. Niektórzy twierdzą, że, podobnie jak primitivo, winorośl przywędrowała na półwysep Salentyński z Dalmacji. Wszak wybrzeże włoskie i chorwackie dzieli jedynie wąskie Morze Adriatyckie.
A przecież Apulia nie równa się li tylko primitivo. To region o wielowiekowej tradycji uprawy winnych krzewów i jest bardziej różnorodny, niż by przypuszczać na pierwszy rzut oka. Podobnie sytuacja ma się z wieloma innymi miejscami na winiarskiej mapie świata. Dlatego w ramach cyklu #WinnaWiedza postanowiłam stworzyć serię wpisów, w których przybliżać będę mniej znane, mniej oczywiste, ale zawsze ciekawe gatunki winorośli.
Jeżeli więc najpopularniejszym szczepem południa Włoch jest primitivo, to z pewnością gdzieś na drugim końcu skali plasuje się susumaniello. Bohater niniejszego tekstu.
![]() |
Kiść susumaniello / źródło: vinidipuglia.com |
Gdzie uprawia się susumaniello?
Susumaniello uważa się za rdzenną, endemiczną odmianę Apulii. Jest znana od dawien dawna, przede wszystkim w okolicach Brindisi. Niektórzy twierdzą, że, podobnie jak primitivo, winorośl przywędrowała na półwysep Salentyński z Dalmacji. Wszak wybrzeże włoskie i chorwackie dzieli jedynie wąskie Morze Adriatyckie.
Gatunek swoją nazwę zawdzięcza osiołkowi. W lokalnym dialekcie Salento oba słowa brzmią tak samo. Jak przekonują lokalni winiarze i osioł, i szczep (szczególnie gdy młody) mają ze sobą wiele wspólnego. Szybko rosną, są w stanie wiele znieść, jednakże mają tendencje do bycia upartymi.
Ta czerwona odmiana ma drobne owoce, jest wytrzymała i odporna. Nie przeszkadzają jej nawet susze apulijskiego lata. Lubi przepuszczalne, najlepiej piaszczyste gleby. Bardzo łatwo ją uprawiać, ale niekoniecznie winifikować. W trakcie tego procesu grona wymagają więcej uwagi, ostrożności i staranności niż przy innych popularnych w Apulii gatunkach, np. primitvo. Winiarzom zdarzają się więc trudności by uzyskać w winie z susumaniello takie efekty jakie zamierzali. Ot, ośla natura szczepu.
Cechą charakterystyczną winorośli jest to, że daje wino o niezwykle głębokiej, bardzo ciemnej barwie.
Jeżeli znasz inne etykiety lub miejsca gdzie można nabyć susumaniello - koniecznie daj znać w komentarzu!
Źródła:
1) "Wine Grape" pod redakcją Jancis Robinson
1) "Wine Grape" pod redakcją Jancis Robinson
2) "The donkey grape" Rose Murray Brown (artykuł w całości do przeczytania tutaj)
wino i jazz - sklep w Warszawie. susumaniello od cantine santa barbara
OdpowiedzUsuńDzięki za informację! Będę kiedyś w Warszawie to chętnie tam zajrzę :)
UsuńA ja dostałem Conte di Campiano Susumamiello IGT Salento w Centrum Wina w warszawskiej Reducie ( Al. Jerozolimskie ). Wino niestety było butelkowane bardzo daleko od Pugli bo aż w Cazzano di Tramigna w prowincji Werona. Ma 15 % zawartości alkoholu - jeszcze go nie degustowałem. Były tylko 2 butelki na półce.
OdpowiedzUsuńHmmm, jak butelkowane w Weronie to nie wróży niestety dobrze :(
Usuń